Lessen uit een tragische campagne

“Waar was het vuur dat Frans Timmermans in z’n emotionele speech liet zien, tijdens de campagne?”.

Het was een vraag die de duiders zich gisteravond meermaals stelden. Want nu de teerling was geworpen, leek iedereen ineens zijn ware gezicht weer te laten zien.

Campagnestrategen weten: sinds de kiezer op drift is, stemt hij meer op het poppetje dan op de partij(standpunten). Dan zijn er 2 smaken: jezelf zoveel mogelijk smoel geven of vooral zeggen wat de kiezer wil horen. 

Wil je er voor iedereen zijn, ben je er voor niemand
De meeste poppetjes kozen voor het laatste, en hielden hun kaarten tegen de borst, in de hoop dat de kiezer zijn denkbeelden op hen zou kunnen projecteren. Het leverde krampachtig positiespel op (neem Omtzigt’s gedraai rond zijn mogelijke premierschap), veel jij-bakken en beschuldigen van de ander (bijvoorbeeld Jetten tegen Yesilgöz: ‘Er is geen sprake van een asielcrisis, maar van een 'VVD-crisis’), en holle frasen (zoals Yesilgöz’s: ‘Mensen hebben geen behoefte aan terugkijken, mensen willen politici ‘die het gaan fiksen.’).

Allemaal resultaat van uitgekiende campagnestrategieën. Maar met onvoorzien effect: want door geen kleur te bekennen, in de hoop een zo groot mogelijk electoraat te behagen, verloren de poppetjes hun aantrekkingskracht. Of, zoals de marketingwijsheid luidt: wil je er voor iedereen zijn, ben je er voor niemand. 

Yesilgöz zat vastgelijmd aan de campagnediscipline, de kenmerkende bevlogenheid van Omtzigt en Timmermans ging de ijskast in. Alle drie verloren smoel en wij als Nederland gezicht. 

Wat we hiervan kunnen leren voor presenteren 
Hoe we hier toch nog wat voordeel uit halen? Gelukkig kunnen we altijd leren van andermans fouten. 

Want ook presenteren gaat over het vinden van de delicate balans tussen bedenken wat je publiek wil horen en laten zien waar jezelf voor staat. Daarom stel ik mijn klanten altijd twee vragen voordat ze gaan spreken: 

1. Waarom is het voor je publiek belangrijk om deze boodschap te horen? 
2. Waarom is dit verhaal belangrijk voor jou?

Met die 2 de vraag boor je je (interne) autoriteit aan. Hiermee laat je je publiek zien welke rol dit onderwerp speelt in je leven. Je zou het je purpose kunnen noemen of de reden waarom je iedere ochtend de wekker zet. Deze drive zorgt voor herkenning en leiderschap. 

Of ik dat wat concreter kan maken? Laat ik je gewoon wat voorbeelden geven:
Het is de jonge wetenschapper die een geneesmiddel maakt voor een ziekte waar een jeugdvriend ooit aan overleed.
Het is de stedenbouwkundige die als kind de wederopbouw van de wijk Roombeek in Enschede meemaakte na de vuurwerkramp van 13 mei 2000. 

Maar het is ook de komiek die een prijs wint en zijn publiek uitlegt waarom hij de films maakt die hij maakt. In onderstaande video nemen we je mee terug naar 2019. In dat jaar won komiek Sacha Baron Cohen (oa.“Borat”) de International Leadership Award van de Anti-Defamation League. Een prijs voor iemand die zakelijk succes koppelt aan persoonlijke inzet voor diversiteit en gelijke kansen. Bij veel mensen gingen de wenkbrauwen omhoog toen zijn nominatie bekend werd. In veel van zijn rollen zet hij immers racistische stereotypen neer. Laat je verrassen door de opening van zijn speech waarin hij loepzuiver zijn drijfveren met ons deelt. Het geeft hem smoel en autoriteit.

Dus laten we dan dit van deze bizarre uitslag leren: deel bij je volgende presentatie eens jouw drijfveren en jouw standpunten. Durf, kortom, te laten zien wie jij bent. Het zal een magnetische werking hebben op je publiek. We kunnen komende tijd alle positieve energie gebruiken!